موقعيت جغرافيايي

استان‌ چهارمحال‌ و بختياري‌ با 28559 كيلومتر مربع‌ وسعت‌ و در قلمرو مركزي‌ رشته‌ كوههاي‌ زاگرس‌بين‌ پيشكوههاي‌ داخلي‌ و استان‌ اصفهان‌ استقرار يافته‌ است‌. اردل‌، بروجن‌، شهركرد، فارسان‌ و لردگان‌ 5شهرستان‌ اين‌ استان‌ مي‌باشند. شهركرد مركز استان‌ چهارمحال‌ و بختياري‌ است‌.


جمعیت استان

استان‌ چهارمحال‌ و بختياري‌ درسال‌ 1375 حدود 761168 نفر جمعيت‌ داشته‌ است‌ كه‌ 45 درصد آن‌ شهر نشين‌، 8/54 درصد روستانشين‌ وبقيه‌ غير ساكن‌ (كوچ‌ رو) بوده‌ است‌. نسبت‌ جنسي‌ جمعيت‌ استان‌ 102 نفر مي‌باشد.


تاريخ و فرهنگ

تاريخ‌ سرزمين‌ چهار محال‌ و بختياري‌ با تاريخ‌ ايل‌ بختياري‌ در هم‌ آميخته‌ است‌. بختياري‌ها شاخه‌اي‌ ازطوايف‌ لر هستند كه‌ در تاريخ‌ ايران‌ به‌ «لر بزرگ‌» مشهور شده‌اند. ايل‌ بختياري‌ به‌ دو دسته‌ بزرگ‌ هفت‌ لنگ‌ وچهار لنگ‌ تقسيم‌ مي‌شود. قلمرو تابستاني‌ يا ييلاقي‌ چهار لنگ‌ها در شمال‌ منطقه‌ و هفت‌ لنگ‌ها در جنوب‌ آن‌واقع‌ است‌. منطقه‌ بختياري‌ گاهي‌ جزء استان‌ فارس‌ و زماني‌ جزء حكومت‌ خوزستان‌ بود.
حيات‌ عشايري‌ بختياري‌ها و ويژگي‌هاي‌ ناشي‌ از اين‌ نوع‌ زندگي‌ اجتماعي‌ باعث‌ شده‌ است‌ كه‌ آثار تاريخي‌و باستاني‌ اندكي‌ در استان‌ بوجود آيد، ولي‌ زيبايي‌هاي‌ طبيعي‌ آن‌ كم‌ نظير و جالب‌ توجه‌ است‌، بطوريكه‌ هربيننده‌اي‌ را مجذوب‌ مي‌سازد. تالاب‌هاي‌ دل‌انگيز و زيبا، تفرجگاههاي‌ مصفا، حواشي‌ سرسبز رودخانه‌ها،گلزارهاي‌ بي‌ نظير، چشمه‌هاي‌ آبگرم‌ و معدني‌، آبشارهاي‌ فرحبخش‌، ارتفاعات‌ بلند، برف‌ فراوان‌ زمستان‌ و دههاعنصر طبيعي‌ ديگر، جلوه‌هاي‌ بسيار زيبا و ديدني‌ فراهم‌ آورده‌ و زمينه‌هاي‌ مساعدي‌ را براي‌ بهره‌ برداري‌هاي‌گردشگاهي‌ و ورزش‌هاي‌ زمستاني‌ بوجود آورده‌ است‌
استان‌ چهار محال‌ و بختياري‌ از لحاظ‌ آداب‌ و رسوم‌ و كنش‌هاي‌ فرهنگي‌ يكي‌ از جالب‌ترين‌ مناطق‌ عشايري‌ايران‌ است‌. مراسم‌ ويژه‌ عشايري‌ در ارتباط‌ با زندگي‌ كوچ‌ و كوچ‌ نشيني‌، انجام‌ مراسم‌ ويژه‌ در اعياد ملي‌ ومذهبي‌، نحوه‌ ازدواج‌ و همسرگزيني‌، چگونگي‌ انجام‌ سوگ‌ها و عزاهاي‌ خصوصي‌ و مذهبي‌، موسيقي‌ و رقص‌بومي‌، نوع‌ پوشش‌ زنان‌ و مردان‌ و... از جمله‌ جاذبه‌هاي‌ فرهنگي‌ منطقه‌ محسوب‌ مي‌شوند.


آب و هوا

استان‌ چهارمحال‌ وبختياري‌ در ناحيه‌ مركزي‌ سلسله‌ جبال‌ زاگرس‌ كه‌ از شمال‌ غربي‌ به‌ جنوب‌ شرقي‌ امتداد دارد واقع‌ شده‌ است‌.بلندترين‌ استان‌ در ناحيه‌ غربي‌ با 4548 متر ارتفاع‌ در قله‌ زردكوه‌ بختياري‌ و پست‌ترين‌ نقطه‌ آن‌ در ناحيه‌ شرقي‌چهارمحال‌ است‌ .كوههاي‌ استان‌ سرچشمه‌ اصلي‌ رودخانه‌هاي‌ دائمي‌ زاينده‌ رود و كارون‌ و در سراسر سال‌پوشيده‌ از برف‌ هستند و جزو حوزه‌هاي‌ آبگير دائمي‌ ايران‌ به‌ شمار مي‌روند. به‌ دليل‌ شيب‌ ارتفاعات‌ بختياري‌كه‌ از شمال‌ غربي‌ به‌ جنوب‌ شرقي‌ كشيده‌ شده‌اند، همچنين‌ به‌ دليل‌ بلندي‌ عوارض‌ طبيعي‌، موقعيت‌ جغرافيايي‌و توپوگرافي‌، آب‌ و هواي‌ استان‌ نسبتاً سرد است‌.
در ارتفاعات‌ بالاي‌ 2000 متر كه‌ مساحت‌ عمده‌ استان‌ را در برمي‌گيرد ريزش‌ برف‌ و باران‌ از اواسط‌ پاييز تا فروردين‌ ادامه‌ دارد، ولي‌ در مناطق‌ پست‌ با بيش‌ از 40 درجه‌حرارت‌ در تابستان‌، حجم‌ نزولات‌ جوي‌ كمتر است‌.
فصل‌ سرما از اواسط‌ آبان‌ آغاز و 4 تا5 ماه‌ ادامه‌ پيدامي‌يابد. سردترين‌ ماههاي‌ سال‌، دي‌ و بهمن‌ است‌. متوسط‌ درجه‌ حرارت‌ استان‌ 3/10+ درجه‌ سانتي‌گراد،حداكثر مطلق‌ درجه‌ حرارت‌ 2/35+و حداقل‌ مطلق‌ آن‌ 6/15- درجه‌ سانتي‌گراد مي‌باشد. ميزان‌ بارندگي‌ سالانه‌426 ميلي‌متر و تعداد روزهاي‌ يخبندان‌ 127 روز است‌. از ارديبهشت‌ تا آبان‌ جزو ماههاي‌ خشك‌ و ماههاي‌ آذر،دي‌، بهمن‌ و اسفند جزو ماههاي‌ يخبندان‌ به‌ شمار مي‌رود.

صنايع دستي و سوغاتي ها

انواع‌ صنايع‌ دستي‌ و سوغاتي‌هاي‌ استان‌ چهار محال‌ بختياري‌ عبارتند از: قالي‌معروف‌ چال‌ شتري‌، چوخا، نمد، گيوه‌، خورچين‌، گليم‌، سياه‌ چادر، جاجيم‌، وريس‌ يا طناب‌ ابريشمي‌، كلاه‌هاي‌نمدي‌، خور، جل‌، پلاس‌ و كچمه‌ دان‌ - گز آن‌ نيز معروف‌ است‌.