موقعيت جغرافيايي،استان قزوين

استان‌ قزوين‌ از نظر جغرافيايي‌، مانند پلي‌ پايتخت‌ كشور را به‌ مناطق‌ شمالي‌ و غربي‌ كشور متصل‌مي‌كند كه‌ طي‌ نيم‌قرن‌ اخير به‌ يكي‌ از قطب‌هاي‌ مهم‌ توسعه‌ كشور تبديل‌ شده‌ است‌. استان‌ قزوين‌ در سال‌ 1375از استان‌ تهران‌ منفك‌ شد و همراه‌ با شهرستان‌ تاكستان‌ از استان‌ زنجان‌ به‌ عنوان‌ استان‌ قزوين‌ در تقسيمات‌كشوري‌ جاي‌ گرفت‌. شهرستان‌ قزوين‌ و تاكستان‌ محدوده‌ سياسي‌ - اداري‌ اين‌ استان‌ را تشكيل‌ مي‌دهند. در سال‌1375 استان‌ قزوين‌ 968257 نفر جمعيت‌ داشته‌ است‌.




از اين‌ تعداد 11/57 درصد در نقاط‌ شهري‌ و 89/42درصد در نقاط‌ روستايي‌ سكونت‌ داشته‌اند. نسبت‌ جنسي‌ جمعيت‌ استان‌ برابر 101 است‌. استان‌ قزوين‌ از نظرموقعيت‌ طبيعي‌ به‌ دو بخش‌ كوهستاني‌ و دشتي‌ تقسيم‌ مي‌شود. منطقه‌ كوهستاني‌ آن‌ در شمال‌ استان‌ قرار دارد ودره‌هاي‌ البرز نيز در دامنه‌هاي‌ جنوبي‌ آن‌ كشيده‌ شده‌اند.

آب و هوا،استان قزوين

آب‌ و هواي‌ استان‌ قزوين‌ در نواحي‌ شمال‌ سرد و در نواحي‌ جنوب‌ معتدل‌ است‌. و لذا در نواحي‌شمالي‌ زمستان‌ سرد و پربرف‌ با تابستان‌ معتدل‌ و در نواحي‌ دشتي‌، زمستان‌ نسبتاً سرد و تابستان‌ گرم‌ دارد.





تاريخ و فرهنگ،استان قزوين

قدمت‌ و سابقه‌ تاريخي‌ منطقه‌ قزوين‌ به‌ دوران‌ حكومت‌ مادها در قرن‌ نهم‌ پيش‌ از ميلاد مي‌رسد.در آن‌ زمان‌ ناحيه‌ قزوين‌ مورد تاخت‌ و تاز اقوام‌ مختلف‌ از جمله‌ ديالمه‌ طبرستان‌ قرار مي‌گرفت‌. قزوين‌ در اوايل‌دوران‌ اسلامي‌ محل‌ استقرار نيروهاي‌ فاتح‌ عرب‌ بود و در اوايل‌ دوره‌ صفوي‌ به‌ پايتختي‌ انتخاب‌ شد. در دوره‌قاجار و معاصر نيز به‌ دليل‌ نزديكي‌ به‌ تهران‌ از كانون‌هاي‌ مهم‌ حكومتي‌ محسوب‌ مي‌شد. شخصيت‌هاي‌برجسته‌ ادبي‌ و اجتماعي‌ مانند عبيد زاكاني‌، علامه‌ قزويني‌، علامه‌ دهخدا و عارف‌ قزويني‌ از شاعران‌ تواناي‌دوران‌ مشروطيت‌ از اين‌ شهر برخاسته‌اند

صنايع دستي و سوغاتي ها ،قزوين

صنايع‌ دستي‌ و سوغاتي‌هاي‌ استان‌ قزوين‌ عبارتند از، سنگ‌هاي‌ (حكاكي‌ و حجاري‌شده‌)، كاشي‌ سازي‌، آيينه‌ سازي‌، منبت‌ كاري‌، گچبري‌، قاليبافي‌، خوشنويسي‌ و خطاطي‌